Leidinggeven, dat is het beste uit je mensen halen
Doorgroeien tot leidinggevende, dat was vroeger enkel weggelegd voor de allerbeste presteerders met de meeste expertise. Vandaag denken we daar – gelukkig – wat anders over. Ook in mijn ogen zijn de beste leidinggevenden niet altijd diegenen die zelf het meeste weten, maar net diegenen die weten hoe ze het beste uit de anderen halen. Op elk moment, in elke fase van hun groeiproces.
Ruimte voor groei
Tenzij je nog maar net uit de bloemkolen bent, gaat groeien niet vanzelf. Ook niet op de werkvloer. Medewerkers hebben nood aan begeleiding, kansen en erkenning. We kunnen als leidinggevenden dan wel zeggen dat we groei belangrijk vinden, maar als we er geen tijd of ruimte voor maken, blijft het bij woorden. Ik zie opleiding en ontwikkeling dan ook als meer dan eenmalige lesmomenten in een klaslokaal. Mensen leren immers het meest door te doen, te proberen, te struikelen en te reflecteren. Onze rol als leidinggevenden is daarin vooral om een omgeving te creëren waarin dat allemaal mogelijk is, op maat van je mensen zelf.
Waar ligt de ambitie van je medewerkers? Waar halen zij energie uit? Welke vaardigheden willen ze versterken? Maar ook: tegen welke obstakels lopen ze aan? Niet iedereen heeft dezelfde noden of groeit aan hetzelfde tempo. Sommigen willen snel gaan en nieuwe verantwoordelijkheden opnemen. Anderen zoeken net meer rust of verdieping. Een sterk talentbeleid is voor mij dus altijd maatwerk, afgestemd op de mens achter de job.
Daarbij speelt ook psychologische veiligheid een sleutelrol. Mensen durven pas uit hun comfortzone te treden als ze weten dat fouten maken mag. Dat ze niet afgerekend zullen worden op wat nog niet lukt, maar erkend worden om wat ze proberen. Het is pas wanneer we die veiligheid bieden, dat leermomenten echt impact krijgen.
Genoeg kennis om te delen
Kennis en expertise zitten bovendien overal in een team, niet alleen bij de meest ervaren medewerkers of bij leidinggevenden. Wanneer we mensen uitnodigen om die unieke inzichten en ervaringen te delen, kunnen ze elkaar versterken. Ook daar is openheid en vertrouwen voor nodig, maar ook de wetenschap dat niemand het allemaal hoeft te weten. Binnen Bright Plus luidt het motto dan ook: we grow by lifting others. Dat werkt in alle richtingen.
Het is namelijk pas door je kennis te delen dat er in de plaats ruimte vrijkomt om zelf ook nieuwe dingen op te pikken van je collega’s en zelf verder te ontwikkelen. Zo ontstaat er een cultuur van verbinding in plaats van competitie. Het team bestaat dan niet uit concullega’s die hun expertise ten koste van alles willen bijhouden, maar uit een team dat samen groeit en vooruit geraakt.
Ook als leidinggevenden zijn we in dat opzicht tegelijk gids en medereiziger. Wanneer wij durven tonen dat we ook niet alles weten en net sterker worden door onze kennis te delen, geven we impliciet ruimte aan anderen om dat ook te mogen doen. Ik geloof daarom sterk in leidinggevenden die niet boven hun medewerkers staan, maar ertussen.
Van doceren naar coachen
“Hoe zou jij het aanpakken?” en “Wat heb jij daarvoor nodig?” Het zijn misschien niet de vragen waar we als leidinggevenden eerst aan denken, maar we zouden ze vaker moeten stellen. Die open houding ten opzichte van de groei en ontwikkeling van je medewerkers vraagt een beetje geduld, aandacht en oprechte interesse, maar het levert ook wel iets op.
Wanneer medewerkers voelen dat hun talent gezien en gevoed wordt, ontstaat er durf, initiatief, leergierigheid en veerkracht. Dan groeit niet alleen het individu, maar ook het team en de hele organisatie. Precies daar ligt voor mij de essentie van leiderschap vandaag: geen hoogtepunt van kennis, maar het startpunt van groei.
Warme groet,
Linda Cappelle
Related articles